Pop kültürünün kadın iş hayatı üzerine yalanları makalemizde bunun kadın iş hayatı üzerine yarattığı klişeleri ve yanlış algıları keşfedin.
Popüler kültür, çalışma hayatı hakkında bize ne kadar doğruyu söylüyor? Çalışan kadınlar gerçekte nasıl temsil ediliyor?
Kadınlar tarih boyunca hep çalıştı; ancak bu çalışmalarının karşılığında adil bir ücret almadılar, hatta çoğu zaman hiç almadılar. Çalışmaya başlayan kadınları pop kültür bir şekilde yansıttı. Bunun en eski örneklerinden biri, 1400’lerde Chaucer tarafından kaleme alınan ve edebiyat tarihinin ilk roman benzeri eserlerinden biri olan Canterbury Hikayeleri‘nde yer alan Bathlı Kadın‘dır. Bu karakter, Orta Çağ İngiltere’sinde bir kumaş tüccarı olarak kendi parasını kazanan, bağımsız bir kadındı. Üstelik, çoğu gençten daha hareketli bir aşk hayatı vardı.
Ancak Bathlı Kadın’ın serveti ve özgürlüğü, 15. yüzyılın sıradan kadınlarının çoğunluğu için bir gerçeklik değildi. Aynı şekilde, 2020’lerin Paris’inde sosyal medya yöneticisi olarak çalışan Emily’nin yaşadıkları da bugünün iş dünyasındaki kadınlar için bir hayalden ibaret. Emily’nin ortalama bir maaşla sahip olduğu dolabının ve dairesinin, gerçekte mümkün olmadığını biliyoruz.
Popüler kültür, iş dünyasındaki kadını her zaman idealize eder ve bu tasvirler çoğunlukla gerçeklerden uzak olur.
Barbie: Pop Kültürdeki Çalışan Kadın İkonu
Pop kültürünün kadın iş hayatı üzerine yalanları içinde en eski örneklerinden biri, Barbie’dir. Barbie, 1959’da genç bir moda modeli olarak tanıtıldı ve o zamandan beri birçok meslekte yer aldı. Barbie’nin kariyer listesi, deniz piyadesi çavuşundan, yunus eğitmenine, astronota kadar uzanıyor. Bu oyuncak, gerçek hayatta birçok kadının kırmaya çalıştığı mesleki cam tavanları çok önceden aşmıştı.
Örneğin, Barbie 1960’larda “yönetici Barbie” olarak piyasaya sürülmüştü, yani gerçek hayatta kadınlar yöneticilik pozisyonlarına ulaşmadan çok önce Barbie bu kariyere sahip olmuştu. 1992’de “başkan adayı Barbie” raflarda yerini aldı; bu, Amerika’nın henüz bir kadın başkan seçmediği bir dönemdi ve halen de seçmiş değil. Barbie’nin kariyer yolculuğundaki bu rahatlık, iş hayatında ilerlemenin sadece yeni bir kıyafet giymek kadar kolay olduğunu düşündürebilirdi. Keşke her şey bu kadar basit olsaydı!
Çalışan Kadın Temsilleri: Zamanın Kaygılarına Bir Yanıt
Barbie gibi figürler, iş hayatında kadının yerini idealize ederken, bazı popüler kültür tasvirleri zamanın kaygılarına da yanıt verir. Örneğin, Girls dizisinde yer alan ve iş bulmakta zorlanan milenyum kuşağı kadınları, 2008 ekonomik durgunluğu sonrası gerçek dünyadaki kadınların deneyimlerini yansıtır. Hannah ve arkadaşları, iş hayatında tutunmaya çalışırken, pek çok genç kadının gerçek yaşamda karşılaştığı belirsizlikleri ve mücadeleleri ekrana taşıdı.
Bazı yapımlar ise iş hayatının sert gerçeklerine bir parça tatlandırıcı ekler. The Devil Wears Prada filmindeki Andie Sachs buna iyi bir örnektir. Vogue dergisine benzeyen Runway dergisinde stajyer olarak çalışan Andie’nin yaşadıkları, birçok insan kaynakları departmanını şoke edecek türden. Yine de, film bu zorlukları bir şekilde çekici ve göz kamaştırıcı gösterir. Bir başka örnek ise Bridget Jones’un Günlüğü‘nde halkla ilişkiler uzmanı Bridget Jones’un patronu Daniel Cleaver ile yaşadığı romantik ilişki. Film, güç dengesinin açıkça bozuk olduğu bu ilişkiyi romantize ederek, izleyicilere zorluklarla dolu iş ortamlarında bile aşk bulunabileceğini ima eder.
Cinsiyet Dinamikleri ve İş Hayatı
Bazı yapımlar, iş hayatında başarılı olmanın bedelini yalnızlığa ve kişisel hayattan fedakârlık yapmaya bağlar. The Proposal filmindeki Sandra Bullock’un canlandırdığı karakter, iş hayatında büyük başarılar elde ederken, yalnız bir kadın olarak tasvir edilir. Film, iş dünyasında başarıya ulaşan kadının kişisel mutluluğundan feragat ettiği yönündeki eski klişeyi devam ettirir.
Çoğu romantik komedi, kadının kariyerini sadece aşk hikayesine bir basamak olarak kullanır. How To Lose A Guy In Ten Days filminde Andie, ciddi bir gazetecilik kariyeri peşinde koşarken sonunda ödülü Matthew McConaughey’in kolları olur. Benzer şekilde, Set It Up filminde de iki asistanın patronlarını bir araya getirme çabası, asıl aşk hikayesinin kendi aralarında gelişmesine yol açar. Bu filmler, kariyerin bir kadını başarıya götüreceği düşüncesini, sonunda aşkı bulmakla eşitler.
Gerçek Dünyadan Çok Uzak: Emily in Paris
Bugünün popüler kültüründe çalışan kadını en idealize eden yapımlardan biri ise Emily in Paris dizisidir. Emily’nin iş dünyasındaki hayatı, gerçek dünyadan o kadar uzak ki, aslında iş yaşamı dizinin arka planında kalan bir B hikâye olarak varlığını sürdürür. Savoir adlı reklam ajansındaki işine rağmen, Emily’nin hayatının ana odak noktası sosyal medya ünlüsü olma çabaları ve romantik ilişkileridir. Emily’nin Paris’teki zarif hayatı, iş dünyasındaki kadınların gerçek zorluklarıyla hiçbir şekilde örtüşmez.
Gerçek İş Hayatı ve Popüler Kültür
Çoğu kadın için iş, hayatın arka planında kalan bir şey değil, aksine hayatın merkezi haline gelen bir zorunluluk halindedir. Uzun çalışma saatleri, stres ve tükenmişlik, kariyerin bir tutku değil, hayatta kalmak için katlanılması gereken bir yük olduğu gerçeğini pekiştirir. Çoğu çalışan kadının hayatında Paris’teki lüks davetler veya Güney Fransa’ya iş seyahatleri yer almaz. Barbie’nin bizlere sunduğu iş dünyası, gerçekte var olmayan bir masaldır.
Ancak, bu demek değil ki televizyon dizilerinde sürekli gerçekçi bir iş yaşamı görmek isteriz. Ofiste ter döken, Zoom çağrılarıyla boğuşan ve hasta çocuğunu kreşe bırakamayan bir kadını izlemek belki de izleyiciyi eğlendirmez. Ancak, iş dünyasında kadını daha dengeli ve daha gerçekçi bir şekilde yansıtan yapımlar görmek faydalı olabilir. Tıpkı ilişkiler, cinsellik ve dostluk gibi temaların daha incelikli bir şekilde ele alındığı dizilerde olduğu gibi, iş hayatındaki kadın temsillerinin de gerçeğe daha yakın olması, izleyiciye hem eğlenceli hem de daha az hayal kırıklığı yaratıcı olabilir.
Pop Kültürünün Kadın İş Hayatı Üzerine Yalanları – Özet
Popüler kültürde iş hayatındaki kadın tasvirleri, her zaman gerçeklikle örtüşmeyebilir. Ancak, bu temsillerin biraz daha gerçekçi ve dengeli hale gelmesi, kadınların iş dünyasındaki mücadelelerini daha iyi anlamamızı sağlayabilir. Gerçek dünyadaki kadınlar, Barbie’nin pembe hayallerini gerçekleştirmek için değil, kendi başarılarını inşa etmek için savaşıyorlar. Bu yüzden, ekrandaki kadın temsillerinde daha fazla doğruluk ve çeşitlilik görmek, kadınların iş hayatında kendilerini daha fazla temsil edilmiş hissetmelerine yardımcı olabilir.
